Koude middag!
Vorige week schreef ik: Thuis aangekomen, kreeg ik een bericht van Monique.
“Dit geloof je niet… Tafereel foetsie en de qr code los op het muurtje?! In het kader van #hoedan?”
‘Fietser krijgt bekeuring’
De voorspelling was voor vrijdag- op zaterdagnacht, dat het een paar graden zou gaan vriezen. Vrijdagavond de agent op een kunststofplaatje geplakt. De fietser was al voorzien van een kunststofplaatje. De oppervlakte voor de lijm is groter. Want lijmen met deze temperatuur is wel een dingetje.
Vanmorgen had ik een afspraak aan de andere kant van de stad. Ik had in gedachten om na de afspraak langs de Nieuwe Oosterstraat en de Bagijnestraat te gaan om de taferelen weer op hun plek te zetten. Het was te koud.
De terugweg langs een aantal taferelen gefietst om te kijken, dat ze nog compleet waren. Gelukkig alles was compleet. Onderweg kwam ik mensen tegen die de route liepen.
Toen ik thuiskwam de rugzak ingepakt.
Om 12:00 uur naar de binnenstad gefietst. Eerste stop de Nieuwe Oosterstraat.
Eerst de winkel van Monique, Jouw Dagelijkse Kost in. Gezellig even bijkletsen.
Ik dacht het heeft geen haast om het tafereel te plaatsen. Dat was een onjuiste gedachte. Er liepen meerdere mensen te zoeken om het tafereel.
Ik ben naar buiten gelopen. Ik zei, dat ik het tafereel weer moest plaatsen. Ik raakte aan de praat. De meneer en mevrouw kwamen uit Oldemarkt (Overijssel). Zij hadden van de Miniaturen in Leeuwarden gelezen en waren vanmorgen in de auto gestapt en naar Leeuwarden gereden. De mevrouw wilde graag met de kunstenaar op de foto. Geen probleem 😊 Zo gezegd zo gedaan.
Ondertussen stonden er meer mensen te wachten. Heb het tafereel op zijn plek gezet. Heb ze allemaal een fijne wandeling gewenst. 😊
De monnik en de uitkijkende man waren afgelopen week ook weer achter het hek gevallen. Gelukkig worden ze direct geholpen Patricia, haar man en de dochter. Drie dagen hebben ze ter observatie gelegen. Na zo’n zware val is medische verzorging nodig. Gelukkig viel het mee.
Vandaag heb ik ze weer terug op hun plek gezet. Hopen dat zij er nu niet weer afgeduwd worden.
Ondertussen liepen er tientallen mensen met kinderen door de straat. Een papieren routekaart of de smartphone met de online routekaart, in de hand. Kinderen enthousiast zoeken. Als ze er één hadden gevonden hoorde; kijk papa of mama hier staan ze.
Prachtig ook hoe de beleving is van de kinderen wanneer ze bij de miniaturen staan. Maken er verhaal van.
Ik ben daarna nog door de binnenstad gewandeld. Onderweg weer veel wandelaars met een routekaart.
Aangekomen bij het Auckamastraat bleek er een miniatuur te missen. Ik begreep van mensen, dat het mannetje wel vaker een aantal dagen onder de pannen was. Nu was men toch wel ongerust. Hij is sinds maandag vermist. Ik zei, die komt vast niet meer terug, nu het zo koud is ‘s nachts. Die heeft de warmte opgezocht. Kan hem geen ongelijk geven.
Het is voor het andere mannetje natuurlijk wel ongezellig. Dagen en nachten alleen op de hoek te staan. Heb een ander mannetje geplaatst.
Het was goed dat ik het tafereel weer compleet heb gemaakt. Er waren mensen naar op zoek. Vier dames kwamen bij het tafereel staan. Eén van de dames zei; ik volg het via Instagram. Ik zou bijna om een handtekening vragen. Ik antwoordde direct, een handtekening kan altijd. Is er niet van gekomen, toen stelde iemand van de andere dames een vraag.
Mocht je de blog lezen. De volgende keer krijg je een handtekening!
Daarna mijn weg vervolgd. Had het ondertussen koud gekregen van het stilstaan en stilzitten op de locaties. Het was tijd om naar huis te gaan. Ik had weer genoeg beleefd om een blog te schijven.
Iedereen die ik heb gesproken, bedankt voor de leuke gesprekken en het enthousiasme voor het project.
Voor iedereen die de route vandaag en de afgelopen dagen heeft gewandeld . Dank jullie wel!
