Miniature People in de mist.
Sinds vrijdagmiddag heb ik 3 weken zomervakantie en had mij zo voorgenomen om in mijn vakantie maximaal 1 dag per week bezig te zijn met de Miniature People. Het werden de eerste week direct 3 dagen.
Afgelopen zaterdag was ik op pad. Routekaarten bij het Oranje Hotel en het nieuwe verkooppunt Mooi Skeef in de Blokhuispoort brengen.
Toen ik de routekaarten bij het Oranje Hotel had afgeleverd en over het Stationsplein naar de Sophialaan liep, zag ik dat mist om de fontein Love hing. Een 2 meter hoge mistwolk.
Eens kijken of ik miniaturen in de tas heb, zie ik hier in de mist kan plaatsen.
De backpackers, die zijn altijd goed om ergens neer te zetten. Terwijl ik ze plaatste had ik al het idee, dat er iets mist. Nee, niet de mist, dat is er genoeg. Later meer.
De ondergrond is droog, dat scheelt. De miniaturen vastgezet met Poster Buddies.
Camera gepakt en ingesteld. Laat het fotograferen beginnen.
Prachtig zo werken met de mist van de fontein. Er komen 4 mensen bij mij staan.
De mevrouw vraagt wat ik aan het doen ben. Ik vertel het verhaal over de poppetjes bjj de fontein. Ze vraagt of ik de route in de binnenstad heb gemaakt. Waarop ik enthousiast ja zeg.
De dochter is nieuwsgierig naar wat voor route wordt bedoeld. Ik vertel mijn verhaal.
Het dochtertje zegt ineens; Ik ken deze poppetjes met de rugzak. Ik vraag waar ken je de poppetjes van. Ze zegt, die ik van verkeerslessen op school.
Opeens schiet het mij te binnen. Ik zoek een foto op mijn smartphone van vier overstekende backpackers op de Pier Panderstraat. Ik laat haar de foto zien. Ja, dat zijn ze, zegt het meisje.
Wat gaaf, de foto’s heb ik 3 jaar geleden aangeleverd bij Veilig Verkeer Nederland.
Zij vervolgen hun weg en ik ga nog een aantal foto’s maken. Na een uur hou ik het voor gezien.
Wanneer ik de foto’s op de laptop bekijk, staan de miniaturen op een kale vlakte met mist. Het heeft wel iets, maar er ontbreekt een pad waar ze overheen lopen.
Dinsdagmorgen.
Rugzak gepakt. Naast de miniaturen, een zak met mos in de rugzak gedaan en natuurlijk de camera.
Op de fietst gestapt. Eerst de bestelde routekaarten bij de 2 verkooppunten brengen en dan dag 2 van de Miniature People in de mist. Onderweg naar de binnenstad schoot door mijn hoofd de gedachte; straks kom ik daar is er geen mist. Gelukkig er was mist.
De mos zo neergelegd, dat het op een pad leek. Een pad dat richting het station loopt.
De miniaturen neergezet. De ondergrond was droog, dus het neerzetten was snel klaar.
Camera instellingen aangepast. Knallen maar met de camera.
Het zag er al beter uit dan zaterdag vond ik zelf. Toen ik ’s middags op de laptop keek, was ik tevreden, maar het kan nog beter, dacht ik.
In één van de lade, waar ik mijn miniaturen bewaar, vond ik een zak met mini boompjes. Nu nog kijken hoe ik het ga aanpakken. Woensdagmorgen.
Vroeg opgestaan. Ik wilde tussen 8:00 uur en 8:30 bij de fontein zijn. Inmiddels had ik het idee uitgewerkt met de boompjes. Nu moet het goed komen. Onderweg naar de stad weer dezelfde gedachte. Ook dit keer was er mist. Heel veel mist zelfs. Twee rijen bomen geplaatst. De mos tegen de boomrand gelegd. Want anders zie je het spul waar de bomen ingedrukt zijn. De ondergrond was deze morgen nat. Ik moest iets verzinnen waar de ik de miniaturen op moest plaatsen. Een papier van 2 bij 4 cm was de oplossing. Miniaturen geplaatst. Beetje mos achter de backpackers gelegd. Zo valt het papier niet op. De mist was dikker dan de eerste 2 dagen. Af en toe zag ik mijn camera en de miniaturen niet meer. Wanneer er mensen langs zijn gelopen, dan hebben ze vast gedacht, wie is er zo gek om in de mist te gaan zitten.
Ik zag in mijn linkerooghoek een man opduiken en een paar tellen later zijn dochtertje. Gelukkig ik ben niet de enige die in de mist gaat zitten. Een leuk gesprek gehad. Ik vind de reacties van mensen op de taferelen leuk. Schrijf ik vaak in mijn blogs, het geeft mij een boost om door te blijven gaan.
Ze liepen verder. Gesproken met Leonie, die onderweg was naar haar werk en stopte om te kijken wat ik aan het doen was. Ze had het filmpje gisteren gezien. Ze zei, ik ben benieuwd hoe het er straks op de foto’s uitziet.
Inmiddels was de zon er ook bijgekomen, Niet zo hard licht als de dag ervoor. De setting was ook beter dan de afgelopen 2 keer. De bomen, die maken het af vind ik zelf.
Na een uur was ik tevreden met de foto’s. Spullen ingepakt. Nog langs 2 verkooppunten om routekaarten te brengen en dan naar huis.
Toen ik thuis kwam de laptop opgestart. De foto’s op de schijf gezet.
Blog geschreven.
De komende dage/ week niet op pad met de Miniature People. Ontdek je toch dat er iets kapot is of mist, blijf het wel melden. Mijn e-mail en de socials lees ik wel één keer per dag.
