Ontmoeting
Zo gaaf vanmiddag. Ik was onderweg naar Vier Seizoenen op de Nieuwestad, toen mij te binnenschoot, dat ik niet meer op het Herenwaltje was geweest om te controleren of de student nog onder het bordes stonden. Ik kwam aanlopen en zie twee dames zoeken naar het tafereel. Ik stop en vraag of het poppetje er nog staat. Er mist namelijk 1. De ene student staat er nog.
We raken aan de praat en de ene mevrouw zegt; ik herken jou, jij bent de maker van de Miniature People Leeuwarden. Heb je gehoord van Oudenbosch zegt zij. Ik zeg ja, daar heb ik van gehoord. Kleine poppetjes in een kubus, die je door middel van een route kunt ontdekken. Zegt zij. Ik ben Marieke uit Oudenbosch en bedenker van de Kleine Mensjes Route in Oudenbosch. Een heel leuk gesprek gehad met haar en haar moeder. Leuk om te horen, dat de Miniature People hen inspireerde om een kleine mensjes route in de Oudenbosch te maken.
Wanneer ik een keer op de praatstoel zit, dan vergeet ik dat mensen ook de route verder moeten wandelen, anders zijn ze niet op tijd meer thuis. Haar moeder heeft van ons beide een foto gemaakt. Daarna afscheid genomen.
Het tafereel bij Vier Seizoenen, dat aan de binnenkant op het raamkozijn staat, sneuvelt iedere week wel een poppetje. Het staat net naast de deur. Ik kreeg van Anyke vorige week een bericht, dat er meerdere poppetjes eraf waren gevallen.
Een optie was, het tafereel aan de andere kant van de etalage op het raamkozijn te plakken. De uitdaging zat in het feit, dat de etalage niet zo breed is. Het raam en schot en daar tussen een ruimte van ongeveer 40 cm. Dat wordt kruipen naar de andere kant, maar dan komt de uitdaging. Hoe ga ik mij bewegen in zo’n kleine ruimte. LOL.
Tweede optie: Thuis een tafereel maken met dezelfde poppetjes. Die kan ik dan zonder te moeten kruipen door etalage, van bovenaf in de etalage zetten.
Zo bedacht, zo gedaan. Het tafereel in een doosje gedaan, want het zou zonde zijn, dat het onderweg in de fietstas kapotgaat.
Vanmiddag naar de winkel gegaan. Ze waren verheugd mij te zien met het nieuwe tafereel. Toen ik het in de etalage wilde zetten, bleek dat ik geen rekening had gehouden met de hoogte van het raamkozijn. Het tafereel verdween in de diepte.
Gelukkig kwam de mevrouw van de 4 Seizoenen met de oplossing. Een doosje in cadeaupapier gewikkeld. Het doosje had de juiste hoogte. Tafereel erop gezet. Het stond perfect. Foto’s gemaakt.
Op de terugweg nog een aantal taferelen hersteld. Ontdekt dat nummer 47 ingemetseld zit. Een deel is nog goed te zien. Voordeel is dat zij niet meer verdwijnt.
Het was tijd om naar huis te gaan. Het was een leuke middag.
