Tafereel nummer 67
Mijn laatste blog was 30 september 2022. De blog over mevrouw Woods.
Ben ik in de tussentijd niet op pad geweest. Ik ben vorige week zaterdag ook aan de wandel geweest, maar een blog schrijven had ik geen zin in. Kwam ook omdat ik geen idee had, die dag voor een tafereel en geen leuke foto’s had voor een blog.
En laat ik nou net vandaag een nieuw tafereel geplaatst hebben. Dus is het tijd voor een blog, die over 2 zaterdagen gaat.
Vorige week zaterdag mezelf moed ingesproken, dat ik de route moest wandelen, omdat er een aantal taferelen niet compleet waren. Een aantal poppetjes hadden besloten om weg te gaan. Het probleem is als je zo klein bent, dat je de weg niet zo makkelijk meer terugvindt.
In de Haniasteeg was ik bezig met het herstellen, toen een groep van 4 mensen aan kwam lopen. De mevrouw vertelde dat ze uit Eindhoven kwamen en hadden gehoord van de Miniature People en besloten hadden de route te gaan lopen.
Ik liep verder en kwam in de Bagijnestraat. Een backpacker met een rollator was er bij gaan liggen. Toen ik het poppetje weer achter de rollator plakte, hoorde ik achter mij een mevrouw zeggen: Deze meneer moeten we kwijtraken, want anders weten we waar alle taferelen staan. 😊Even met de dames gepraat. Ze vonden het leuk om de route te wandelen. Een aantal taferelen stond wel op hoogte en dat vonden ze niet leuk. Heb uitgelegd, dat het soms niet anders kan. Het richeltje of het gat in de muur bepaald waar het tafereel komt te staan. Tevreden met het antwoord namen we afscheid. Zij liepen naar de Kleine Kerkstraat en ik liep verder de Bagijnestraat in.
De volgende stop was het Anna van Hannoverlaantje. De shift van een aantal brandweermannen zat erop. Dus een paar nieuwe geplaatst. Er kwamen groep dames langslopen. Eén mevrouw ziet mij fotograferen en stopt en vraagt wat ik aan het doen ben. De rest van de groep komt erbij staan.
Ik heb het verhaal achter de Miniature People verteld.
Het was tijd om naar huis te gaan, ik merkte dat de energie op raakte. Snel naar huis en opladen.
Vandaag opgestaan en toen ik de gordijnen opendeed, was het mistig. Ook viel er wat motregen. Ik twijfelde of ik naar de binnenstad wil. Om 10:40 uur de knoop doorgehakt. Vijf minuten later zat ik op de fiets naar de binnenstad.
Eerste uur langs een aantal taferelen gelopen. Alles was nog intact. Dat scheelt weer.
In de st Anthonystraat een bakje met mos gevuld. Bent u bezig met een onderzoek naar de grond? Hoor ik achter mij. Vind ik mooi, iedere herfst wanneer ik mos achter het hek weggehaald, krijg ik deze vraag. Ik zeg tegen haar. Nee hoor, ik gebruik het voor mijn taferelen in de binnenstad. Oh, dan word je vaak dezelfde vraag gesteld. Ik zeg nee, uw vraagstelling was anders dan vorige mensen. 😊Ze lachte en liep verder. Ik liep de Wolvensteeg in, zag een mevrouw foto’s maken van het tafereel. Raakten aan de praat. Ze kwam uit Leiden en was voor Explore the North naar Leeuwarden gekomen. Eerst wilde ze een aantal taferelen zoeken van de Miniature People route, voor ze het evenement ging bezoeken. Vrienden van haar hadden verteld over het project en ze was nieuwsgierig geworden. Ik heb haar heel veel plezier gewenst.
Het was tijd voor lunch. De vier broodjes, een banaan en water. Dan kom ik de rest van de middag wel door.
Na de lunch mijn weg voortgezet. Onderweg de muren met de ogen de muren bekijken, hopend dat er ergens een leuke plek is voor een nieuw tafereel. Ik zie veel richels en gaatjes in de muur, maar niet wat ik zoek Ik besluit, dat het tijd is om naar huis te gaan.
Ik wandel over de Eewal. Dan zie ik betonnen palen staan. In één van de palen zit een gat. In het gat zit een klein beetje mos. Ik word hier ontzettend vrolijk van. Open het tasje met de miniaturen.
De paddenstoelen zoekers, die kunnen er tijdelijk staan. Foto maken en klaar, dacht ik.
Terwijl ik een poppetjes er in zet, stopt een meneer en zegt: oh wat leuk een nieuw tafereel.
Mijn kleinzoon is fan en zoekt iedere keer wanneer hij bij mij is naar de poppetjes. Nu kan ik hem vanmiddag vertellen, dat er een nieuwe is geplaatst. Kunnen we meteen gaan zoeken
Ik zeg tegen de meneer, dat het een tijdelijk tafereel wordt, maar na het verhaal van u kan ik niet anders, dan het tafereel laten staan. Ik wil u en uw kleinzoon niet teleurstellen. De meneer glimlachte en liep verder met zijn hondje.
Dirk kwam langsfietsen en kwam een paar minuten later bij mij staan. Even gepraat over van alles. Daarna verder gegaan met het tafereel. Michel moet je koffie hoorde ik vanaf het terras van de Stroohoed. Ik antwoorde; heerlijk een cappuccino.
Een paar minuten later komt Inge van Cafe de Stroohoed aanlopen met de cappuccino.
Ik geniet van de cappuccino en kijk ondertussen hoe de poppetjes moeten staan. Er blijven af en toe mensen staan en kijken wat ik aan het doen ben. Ouders met hun 2 kinderen blijven staan en kijken verbaasd naar het tafereel. Ze komen uit Zwolle. Ik vertel hen over de route. Oh leuk gaan we deze vanmiddag wandelen.
Het was voor tijd om in te pakken. Het 67ste tafereel was een feit.
Het waren 2 gave zaterdagen. Heel veel leuke mensen gesproken. Dank je wel voor de leuke ontmoetingen, gesprekken. Jullie geven mij de boost om door te blijven gaan.
Wil je het tafereel spotten. Je kunt het vinden in een paaltje tussen pand nummer 74 en 78.
Het tafereel komt later dit jaar op de papieren routekaart. Succes.
