Toffe dag
Vanmorgen wakker worden met de zon in de slaapkamer te schijnen. Dit beloofde een mooie zonnige dag te worden.
Na het ontbijt de social media en de e-mail controleren. Daarna de rugzak gepakt, die ik de vrijdagavond had ingepakt. Op de fiets naar de binnenstad.
Ik zet vaak mijn fiets bij de Jouw Dagelijkse Kost. Bestel ik eieren, die ik na mijn ronde ophaal. Woensdag had ik ook eieren besteld, maar had mijn fiets meegenomen, dacht dan hoef ik niet alles te lopen.
Toen ik thuis was bedacht ik mij ineens, waar heb ik de eieren gelaten. Oeps vergeten. Vandaag was Monique aan het werk. De eieren besteld. De fiets laten staan, dan weet ik zeker dat ik de eieren niet vergeet. Later meer.
Sinds 2 weken staan er 11 taferelen op de route vanwege Bosk. Meer controleren, maar vooral nog meer kilometers maken. Meer mensen tegenkomen en spreken.
Nadat ik de meeste taferelen had bezocht, alles was intact, kwam ik bij het Bos. Het bos staat sinds vorige week op de Sophialaan.
Ik liep door het bos naar mijn tafereel op de Sophialaan. De poppetjes zaten nog te picknicken. Het laatste tafereel om te controleren staat in de stationshal. De reizigers.
Jammer genoeg bleken alle poppetjes van de vensterbank te zijn gesprongen. Een aantal had zich verstopt achter de deur. Eentje spartelde tegen, maar die heb ik snel met zijn rug tegen het kozijn geplakt. De rest was beduusd door de val en lieten zich makkelijk in de vensterbank zetten.
Het was tijd om terug te gaan naar de bomen op de Sophialaan.
Ter hoogte van de Achmeatoren achter een bak van een boom gaan staan. Ik had al gekeken wat er voor plantjes naast de boom groeien. Het tasje met de poppetjes gepakt. Twee wandelaars tussen de plantjes gezet. Foto’s gemaakt en verplaatst. Zoveel mogelijkheden om ze één te laten worden met de omgeving. De 2 poppetjes komen elkaar tegen in het bos. Beiden zijn ze op zoek naar de vrouw die yoga aan het doen is. Handstand een boek lezen. Ontspanning in het bos.
Ondertussen hoorde ik mensen die voorbijliepen tegen elkaar zeggen; dat is de man van de miniaturen. Soms stopten mensen en keken naar het tafereel dat ik aan het plaatsen was.
Opeens hoor ik achter mij iemand roepen; hé, wat doe jij in mijn bos. Ik draaide mij om en moest direct lachen. Het was Bruno Doedens, de man achter Bosk, met een aantal andere mensen. Prachtig wat je aan het doen bent, zeiden ze.
Er waren mensen uit Antwerpen, die gisteren de Miniature People route hadden gewandeld en bedankten mij de leuke middag die ze hadden beleefd.
Het was inmiddels 14:30 uur. Ik was om 11:00 uur begonnen met de taferelen en foto’s maken. De tijd vliegt voor bij wanneer je plezier hebt. De poppetjes in de doosjes gedaan.
Wat een ontzettend toffe, gezellige dag heb ik weer gehad. Zoveel leuke mensen gesproken. Dit geeft mij iedere keer zoveel energie om door te blijven, waar ik in 2019 mee gestart ben. Het Miniature People Leeuwarden Project.
Eenieder, die ik vandaag gesproken heb, de mensen die de route hebben gewandeld ontzettend bedankt.
Oja, voor ik het vergeet. Op de terugweg naar huis heb ik de eieren opgehaald bij Jouw Dagelijkse Kost. 😊