Vol goede moed
Vorige week zaterdag vol goed moed, de eerste stappen gezet om de Miniature People route te herstellen. De avond ervoor de spullen ingepakt. Een aantal miniaturen, secondelijm, pincetten, een hamer en een beitel.
Ik vermoed, dat je nu de bovenstaande zin nog een keer hebt gelezen en dan afvraagt, waarom neem hij een hamer en een beitel mee. 😊 Daarover later meer.
Ik fietste naar de binnenstad. Een rit van ongeveer 15 à 20 minuten. Fiets in bewaakte fietsenstalling gezet. Toen ik het Auckamastraatje in liep werd ik aangesproken door een echtpaar. Een paar minuten met hen gesproken. Ze vonden het erg fijn, dat ik de route weer ging herstellen. Dat doet een mens goed 😊De wandeling voortgezet.
De schaapjes verderop, waren ook verdwenen, alleen een laagje mos lag er nog. De bergbeklimmers om de hoek waren ook verdwenen.
Stiekum had ik de hoop, dat ik tijdens de wandeling door de binnenstad ergens de hoek om zou lopen en alle verdwenen miniaturen mij stonden op te wachten. Allemaal bang geweest voor oud en nieuw en dagen van tevoren massaal besloten om een veilig heenkomen te zoeken. Ben ze helaas niet tegengekomen.
Inmiddels was ik in de Haniasteeg gearriveerd. In het cement waren op de plekken waar de taferelen stonden alleen nog voetjes en lijmresten van de afgelopen jaren te zien. Dit was het moment om de hamer en beitel uit de rugzak te halen. Heel voorzichtig de lijmresten en de voetjes eraf tikken met de hamer en de beitel. Toen ik bezig was, stopte er een meneer. Hij vroeg wat ik aan het doen was. Toen ik opkeek, herkende hij mij. Ik vertelde hem over de lijmresten en de voetjes en dat ik de volgende keer weer een egale ondergrond heb om de miniaturen te plaatsen. Goed idee zei hij en liep glimlachend verder.
Het was tijd om naar huis te gaan.
Zaterdag 13 januari 2024
Gisteravond alle nodige miniaturen bij elkaar gezocht, die ik wilde plaatsen. De weersvoorspellingen waren voor de ochtend prima.
Het eerste dat ik wilde herstellen waren de herder en zijn schapen. Aangekomen bij de plek, bleek het laag mos weg te zijn gewaaid. Dan maar even wachten met herstellen, want de schapen moet wel kunnen grazen. Om de hoek op het Hofplein wilde ik 2 bergwandelaars plaatsen, maar de plek was inmiddels bezet. Een (berg) kat/poes met hartjes was neergezet. Erg lief.
De 2 bergwandelaars er bijgezet. Zo is het een mooi tafereel. 😊Een meneer liep langs en zei, is het weer verdwenen. Hij woonde in de binnenstad en genoot van de mensen die iedere keer op zoek waren naar de Miniature People. Dat het zonde is, dat er mensen zijn, die de boel bewust kapot maken.
Mijn weg vervolgd en een aantal taferelen hersteld. Langzaam wordt het weer een complete route. Het begon te regenen, Het was tijd om naar huis te gaan.
Iedereen, die ik de afgelopen 2 zaterdagen heb gesproken tijdens de wandeling, op social media, hartelijk dank voor de motiverende woorden.
“Het is niet wat je overkomt dat je leven vormt, maar hoe je er mee omgaat”
Een fijne dag.
