Toch op pad.
Afgelopen woensdag had ik een aantal taferelen hersteld. Ik dacht mooi, dat kan ik het weekend kijken naar nieuwe locaties.
In de loop van de vrijdagmiddag zag ik berichten binnenkomen via de e-mail en social media.
Eind van de middag de website “Update Route” bijgewerkt.
– De basejumper heeft tijdens de landing zijn been gebroken. Hij ligt nu te herstellen.
– Man zit tegen de muur is aan de wandel gegaan. Verwacht dat hij morgen terug is.
– Brandweermannen in oranje pak zijn na een dag hard werken erbij gaan liggen. Morgen zijn ze weer fit.
Om 10 uur vertrokken naar de binnenstad. Aangekomen bij het Anna van Hannoverlaantje lagen de brandweermannen nog te rusten. Een tweetal was er slecht aan toe. Beiden misten een been.
De reserveploeg had twee mensen over. Zij nemen de plaats in.
Op het Raadhuisplein was de zittende man niet meer teruggekomen. Hij was er klaar mee om in het hoekje te zitten.
Terwijl ik bezig was om een nieuw zittend mannetje te plaatsen, hoorde ik kinderen roepen, papa, mama we hebben de bergbeklimmers gevonden. Heb mijn spullen ingepakt.
Toen ik langs de Westerkerk liep, zag ik dat er bij de Camping een mannetje in een rare houding stond. Op de juiste manier neergezet.
Ondertussen werd het steeds drukker en gezelliger. Mensen met de routekaart en kinderen en ouders die de paasspeurtocht liepen. Op verschillende locaties hingen zakjes met paaseieren.
In de Haniasteeg lag de basejumper nog zwaar verdoofd door de pijnstillers te wachten. Gelukkig was het een mooie breuk. Bovenlichaam op de benen geplakt. Paar tellen herstel en hij kan er weer tegen.
Het was tijd voor een beker koffie. Helaas is het DE Café nog niet open. Het bestellen via een machine is zo onpersoonlijk. Als je binnen besteld bij een barista kan je even een praatje maken Ik zal blij zijn wanneer het weer mogelijk is. Gelukkig smaakt de Cappuccino met een extra shot Expresso nog steeds heerlijk.
Daarna naar de Bagijnesteeg gelopen. Toen ik vanaf de Nieuwestad de steeg in liep, viel mijn oog op een struik aan de muur. Een aantal weken geleden had ik van Sjoerd Jelle een aantal 3D geprinte figuurtjes gekregen. Eén van de figuurtjes was een spin. De spin op de muur geplakt. Nu nog een figuurtje erbij zoeken. Die was snel gevonden.
Er kwam een meneer bij mij staan Hij vroeg of dit het nieuwe tafereel op de route is. Ik zei, dat ik bezig ben om locaties te zoeken en dingen aan het uitproberen ben. Als ik dit tafereel laat staan, dan is deze over een paar weken niet meer te vinden. Want de struik overwoekert het tafereel. Hij noemde ook de naam van de struik aan de muur, maar die herinner ik me niet meer. Er kwamen meer mensen voorbijwandelen. Leuke gesprekken gevoerd. Ik geniet van het enthousiasme waarmee de mensen over het project praten.
Na het maken van de foto’s van het tafereel, de poppetjes en de spin ingepakt.
De laatste stop was zoals vaak aan het einde van de ronde, de Nieuwe Oosterstraat. De agent en de fietser stonden nog op hun plekje. Praatje gemaakt met Monique en daarna naar huis gelopen.
Gisteravond zat ik op Facebook te kijken. Mijn mond viel open. LJ van Tuinen had een muurschildering gemaakt van ICE-T in de fietstunnel op de Dokkummertrekweg. Het lijkt op een foto. Zo ontzettend gaaf. Een vakman. https://www.instagram.com/ljvant/?hl=nl
Vanmorgen bij de Muurschildering gekeken. Er was inmiddels pers gearriveerd.
